به نقل از «جام نیوز»

فیلم خودکشی سینا قنبری در زندان اوین واقعیت دارد؟

تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۰۱۳۴۱۷

به گزارش سرویس حوادث جام نیـوز، در یادداشت علیرضا رحیمی که در صفحه تلگرام او منتشر شده، آمده است: طی بازدیدی که بهمراه هیات نمایندگان مجلس از زندان اوین داشتیم موفق به صحبت با باقیمانده کمی از بازداشت شدگان حوادث دی ماه شدیم. سینا قنبری جوانی که در غروب یازدهم دی ماه ۹۶ در یکی از ایستگاه‌های مترو تهران همراه با ۲۱ نفر دیگر، پس از مقاومت و درگیری با مامورین دستگیر و در ساعت ۱۲ شب به اتهام اخلال در نظم عمومی و نیز تبانی و اقدام علیه امنیت ملی تحویل بازداشتگاه اوین می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

سینا در کنار سایر بازداشت شدگان حوادث دیماه در بند موقت (در محل ساختمانی که قبلا واحد اجرای احکام زندان بوده) مدت شش روز را به عنوان متهم سپری می‌کند.

 

برابر گزارش رییس سازمان زندان‌ها بازپرس شعبه شش قرار وثیقه صد میلیون تومانی برای سینا قنبری صادر می‌کند و در بدو ورود برابر فرمی که سینا پرکرده است اظهار داشته اعتیاد ندارد و لذا در بند افراد سالم و پاک نگهداری می‌شده است.

 

در روز ۱۶ دیماه ساعت ۳بامداد وارد محل سرویسهای بهداشتی زندان می‌شود که در مجاورت بند خود در داخل ساختمان بند بوده. پس از ورود به یکی از توالت‌ها بیرون نمی‌‌آید. حدود دو ساعت بعد زندانی دیگری وارد محوطه سرویس بهداشتی می‌شود مستقیما به‌‌ همان سرویسی می‌رود که سینا وارد شده بود با در بسته مواجه می‌شود تلاش می‌کند در را باز کند و باصحنه جسد افتاده سینا در کف سرویس بهداشتی مواجه و به حالت شوکه دوان دوان برمی‌گردد و لحظاتی بعد‌‌ همان شخص با دو زندانی دیگر سراسیمه برگشته و جسد سینا را از سرویس بیرون کشیده و در کف محوطه سرویس‌ها تلاش به احیای وی (به روش عادی با فشار سنگین دست بر سینه وی) می‌نمایند.

 

در آغاز بازدید از زندان وارد جلسه‌ای شدیم که رییس سازمان زندانهای کشور و مقامات قضایی و مدیران اجرایی زندان حضور داشتند و پس از ارائه گزارش آماری حوادث، نحوه مرگ سینا قنبری را که ظاهرا خودکشی بوده و پزشکی قانونی هم وقوع عمل خودکشی را در علت فوت وی تایید کرده، برای هیات نمایندگان مجلس تشریح کردند و فیلمی را نشان که دوربین‌های مداربسته نصب شده در سرویسهای بهداشتی ضبط کرده‌اند. در این فیلم محوطه سرویسهای بهداشتی با شش واحد سرویس نشان داده می‌شود و یکی از زندانیان (با هویت سینا قنبری) که زیرپوش سفید به تن دارد با دمپایی ابی رنگ در حالیکه کیسه پلاستیک مشکی بلند و پیچیده شده‌ای در دست راست دارد وارد می‌شود و مستقیما سمت یکی از سرویس‌ها رفته و وارد آن می‌شود و در را بسته و دیگر هیچ چیز نمایش داده نمی‌شود. مدت بسیار طولانی بدون هیچ اتفاق یا حرکتی محوطه سرویس‌ها ضبط شده تا اینکه حدود دو ساعت بعد یکی از زندانیان وارد شده و مستقیما به‌‌ همان سرویسی که سینا رفته وارد می‌شود و با صحنه جسد افتاده بر زمین مواجه و به حالت بهت و شوکه برمیگردد.

 

از این فیلم در جاهای مختلف به اشتباه به نام فیلم خودکشی سینا قنبری نام برده می‌شود درحالی که فیلم حاوی ساعاتی از وضعیت محوطه سرویس‌های بهداشتی زندان بوده و داخل سرویس یا ماجرایی که منجر به مرگ شده در فیلم وجود ندارد و اساسا فیلمی از خودکشی وجود ندارد. با انجام تحقیقات از هم بندی‌های وی و نیز اشخاصی در محل سکونتش مقامات زندان به این نتیجه رسیده‌اند که وی قبلا قرص اعصاب مصرف می‌کرده و به گواهی هم بندی‌هایش حالت‌های بی‌قراری در او مشهود بوده است. پزشکی قانونی ضمن حضور در محل کشف جسد معاینات اولیه را انجام داده‌اند و در ساعت ۷ صبح جسد وی تحویل پزشکی قانونی گردیده است.

 

متعاقبا نیز دادستان در زندان حضور یافته و شخصا با تمام هم بندی‌های سینا صحبت کرده است و بی‌واسطه تحقیقات لازم را بعمل آورده است.افرادی از هیات نمایندگان مجلس در این بازدید با سه تن از زندانیان که هم بند سینا قنبری بوده‌اند نیز گفتگو داشتند.

 

هیات نمایندگان مجلس در مقام قضاوت در خصوص نحوه مرگ سینا قنبری نبوده و اساسا چنین قضاوتی پس از طی مقدمات و روند قانونی پس از اخذ نظر کار‌شناسان و پزشکی قانونی صرفا در صلاحیت مقام قضایی رسیدگی کننده است.با فرض خودکشی این متهم، در اینکه آیا امکان پیشگیری از خودکشی وجود داشته یا خیر قطعا پس از بررسی پرونده و مستندات قابل اظهار نظر قطعی است. صرفنظر از تاخیر بلاوجه حاصله در بازدید نمایندگان مجلس از زندان اوین مقامات زندان می‌توانستند با روشنگری بموقع از ایجاد بسیاری شبهات در خصوص نحوه مرگ سینا قنبری در افکار عمومی جلوگیری نمایند.

 

خبر آنلاین

 

منبع: جام نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۰۱۳۴۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واشنگتن پست : طرح صلح خاورمیانه بایدن توهم است تا واقعیت/ طرح نتانیاهو برای غزه شامل جنگ بیشتر است/ اعراب طرف گفت و گویی در تل آویو ندارند

به گزارش جماران، آیا طرح صلح جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده برای خاورمیانه می تواند ره به جایی ببرد؟ واشنگتن پست در نوشتاری تحلیلی در این باره از این طرح باعنوان متوهمانه نام برده و می نویسد : توهمات پشت طرح بایدن برای صلح خاورمیانه چیست؟  در ظاهر، چشم انداز بزرگ جو بایدن برای خاورمیانه بسیار منطقی است؛ اسرائیل، متحد آمریکا و بهره‌مند از میلیاردها دلار کمک نظامی این کشور، ترس از امنیت منطقه‌ای خود را از طریق مجموعه‌ای آشکار از ائتلاف‌ها با برخی از همسایگان عرب خود فرونشانده است. آن کشورهای عربی که عمدتاً توسط پادشاهان سنی اداره می‌شوند، سود حاصل از این معامله را  با روابط نزدیک‌تر با کشوری که به‌خاطر بخش فناوری و صنایع دفاعی پیشرفته‌اش شناخته می‌شود، به دست خواهند آورد. در چنین شرایطی، ایران که با هر سه طرف این معامله رابطه پر اما و اگری دارد گرفتار اتحاد و ائتلاف آنها خواهدشد.

این دیدگاه کم و بیش همان مفهومی است که دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا را در هنگام ایجاد توافقنامه آبراهام  - توافقات عادی سازی بین اسرائیل و دو پادشاهی عربی (امارات متحده عربی و بحرین) – سرخوش کرده و رئیس جمهور پیشین از آن با عنوان دستاوردهایی برای صلح منطقه یاد کرد.

اما مشکلی که امیدهای بایدن برای صلح خاورمیانه را از بین برد، همان مشکلی است که ترامپ نتوانست به آن رسیدگی کند: رابطه بین اسرائیلی ها و فلسطینی ها.

ترامپ و متحدانش سعی کردند مسئله فلسطینی ها و فقدان یک کشور قابل دوام و نداشتن حقوقی مشابه با میلیون ها اسرائیلی در میان آنها  را به اصطلاح زیر قالی کرده و از دیده پنهان کنند.  پادشاهان خلیج فارس که از سالها روند شکست صلح خسته شده بودند و تهدید ایران را هم جدی تر می دیدند تا حدودی به چارچوب تعیین شده از سوی آمریکا ملزم و متعهد شدند.

جو بایدن روی کار آمد و تصمیم گرفت تا پا جای پای ترامپ بگذارد و پس از اینکه ترامپ هدیه سیاسی به جناح راست اسرائیل داد، جانشین او چند امتیاز نمادین به فلسطینی ها داد.  تا تابستان 2023، صحبت از عادی سازی روابط سعودی-اسرائیل در خاورمیانه سر و صدای زیادی داشت.

سپس 7 اکتبر فرا رسید، زمانی که گروه حماس با حمله بی سابقه و مرگباری به جنوب سرزمین های اشغالی حمله کرد . تاکنون در جنگ غزه بیش از 34000 فلسطینی - که بسیاری از آنها زن و کودک بودند - توسط نیروهای اسرائیلی کشته شده اند( به شهادت رسیده اند).

 این جنگ وضعیت ناآرام موجود در منطقه را در هم شکست. ایالات متحده، همراه با شرکای اروپایی و عرب خود، همگی اذعان دارند که روند رو به مرگ برای دستیابی به یک کشور فلسطینی باید احیا شود، حتی در شرایطی که آنها برای توقف فوری خصومت ها و آزادی اسیران باقی مانده در اسارت حماس تلاش می کنند. اما بین امیدهای بایدن و واقعیت‌های موجود شکافی وجود دارد. ایالات متحده همچنان توافق اسرائیل و عربستان را محور یک توافق سیاسی گسترده تر می داند که راه را برای بازسازی غزه و همچنین ظهور یک کشور فلسطینی هموار می کند.

تلفات تکان دهنده در غزه، تعامل دولت های عربی با اسرائیلی ها را بدون اولویت دادن به نگرانی های فلسطینی ها، تبدیل به کاری غیرممکن کرده است. به نظر نمی رسد که هیچ کس در ساختار سیاسی اسرائیل  از متحدان راست افراطی نخست وزیر جناح راست بنیامین نتانیاهو گرفته تا رقبای اصلی او در اپوزیسیون میانه روتر به نظر مایل به بررسی مسئله حق تعیین سرنوشت یا حقوق فلسطینیان باشد.

یک ستون نویس روزنامه اسرائیلی هاآرتص، اخیرا در این باره نوشته است: «اسرائیل توجهی به اصل ماجرا نمی کند. در حال حاضر مقام های اسرائیلی نه تمایلی برای تصمیم گیری های استراتژیک در قبال این مسئله فلسطین دارند و نه البته ابزار آن را در دست دارند. همه چیز تاکتیکی است. اسرائیل در سه جبهه دچار خشم موجه، ناامیدی و بن بست شده است: در غزه علیه حماس. در لبنان در مقابل حزب الله؛ و در دایره بیرونی، علیه ایران.»

خشم قابل توجیهی از طرف شرکای عرب در معامله احتمالی با اسرائیل نیز وجود دارد. وزیر امور خارجه اردن، روز یکشنبه در نشست ویژه مجمع جهانی اقتصاد در ریاض پایتخت عربستان سعودی، با اشاره به ادامه مخالفت اسرائیل با حل و فصل مسائل گفت: «چالشی که ما داریم این است که در حال حاضر شریکی در اسرائیل در مورد هر گونه صحبت در مورد تشکیل کشور فلسطین نداریم.»

شاهزاده فیصل بن فرحان آل سعود، وزیر امور خارجه عربستان سعودی، این نگرانی‌ها را تکرار کرد و گفت که تعهد اسرائیل به راه‌حل تشکیل دو کشور، به هر ماموریتی برای برقراری صلح در منطقه اعتبار بیشتری می بخشد. او ادامه داد : اگر همه ما موافقیم که دولت فلسطین و  دادن حقوق فلسطینیان  راه حلی است که همه ما به آن نیازمند هستیم پس همه ما باید تصمیم بگیریم که  تمام منابع خود را برای تحقق آن سرمایه گذاری کنیم.

مشکل اینجاست که اسرائیلی ها موافق نیستند. آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه، در هفتمین سفر خود به منطقه از زمان آغاز جنگ، به اسرائیل خواهد رفت و یک بار دیگر با نتانیاهو سرکش روبرو خواهد شد. در ریاض، بلینکن اصل مشکل را تایید کرد: «من فکر می‌کنم واضح است که در غیاب یک افق سیاسی واقعی برای فلسطینی‌ها، داشتن یک برنامه منسجم برای خود غزه، اگر نگوییم غیرممکن، بسیار سخت‌تر خواهد بود.»

طرح نتانیاهو برای غزه شامل جنگ بیشتر است. روز سه‌شنبه، او به  فشارهای داخلی و بین‌المللی در برابر حمله گسترده اسرائیل به رفح، شهر جنوبی غزه که محل زندگی بیش از یک میلیون آواره فلسطینی است، هیچ اهمیتی نداد. نتانیاهو در دیدار با نمایندگان خانواده‌های گروگان‌ها و قربانیان  گفت: «ما وارد رفح می‌شویم و گردان‌های حماس را با یا بدون توافق در آنجا نابود می‌کنیم تا به پیروزی کامل برسیم.»

در ریاض، محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین که مقر آن در کرانه باختری است، گفت: اگر نتانیاهو به راه خود ادامه دهد، بزرگترین فاجعه در تاریخ مردم فلسطین رخ خواهد داد. ایالات متحده تنها کشوری است که می تواند اسرائیل را از ارتکاب این جنایت باز دارد. حتی در صورت حمله به رفح، مشخص نیست که نتانیاهو به اهداف استراتژیک اعلام شده خود دست یابد. کارشناسان معتقدند که ظرفیت‌های نظامی حماس تنزل یافته، اما به سختی از بین رفته است. در همین حال غزه نابود و ویران شده است.

ژان پیر فیلیو، مورخ سیاسی در این باره می گوید: لشکرکشی اسرائیل به نوار غزه ، پتانسیل این منطقه به عنوان محلی برای زندگی را کاملا از میان برده است.   این تلی از ویرانه‌ها که نفرت فقط در آن رشد می کند ، زمینه‌ی حاصلخیز برای احیای اسلام‌گرایی مسلحانه خواهد بود.